Kleine karaktervolle stad en hoge plaats van druïdenverering
Locronan is vooral een land van tradities. Via de Troménie, een van de grootste processies van Bretagne, komen we in het hart van een eeuwenoud ritueel.
Locronan, een land van wonderen, heeft zijn roem en rijkdom zien toenemen dankzij het geloof in de heilige Ronan en het erfgoed van de vruchtbaarheidscultus. De naam van het "Névet"-hout, die afkomstig is van de naam "Németon", wat "natuurlijke tempel onder het hemelgewelf" betekent, is hiervan het bewijs. Deze tempel heeft de vorm van een grote vierhoek van ongeveer twaalf kilometer, met twaalf opmerkelijke punten, die verwijzen naar de twaalf maanden van het jaar en de twaalf vrouwelijke en mannelijke godheden.
De wonderen van Sint Ronan
Dankzij de faam van de heilige Ronan werd Locronan verrijkt door de toevloed van pelgrims naar zijn graf en door de gunsten van de hertogen van Bretagne, met name de vrijstelling van bepaalde belastingen. Tijdens haar bezoek in 1505 bestemde Anne van Bretagne de opbrengst van de zoutbelasting van Guérande voor de voltooiing van de Penitentia. Net als Anne de Bretagne kwamen vele hertogen en hertoginnen van Bretagne bidden tot Sint Ronan om hun "erfenis en afstamming" te schenken.
Een uitzonderlijk architecturaal erfgoed
De flamboyante gotische kerk Saint-Ronan, gebouwd in de vorm van een kathedraal dankzij schenkingen van de hertogen van Bretagne, werd tussen 1424 en 1480 gebouwd en in 1845 op de monumentenlijst geplaatst. Het heeft een aantal opmerkelijke architectonische juweeltjes die ook op de lijst van historische monumenten staan.
In de veertien karaktervolle huizen op het kerkplein woonden de notabelen en rijke lakenhandelaars. Ze hebben zowel 17e-eeuwse als 20e-eeuwse architecturale kenmerken.ème en 18ème eeuw, met behoud van de vormen van de 15ème eeuw. Het is het perfecte beeld van de middeleeuwse stad.
[Klik hier om de inventaris van de kerk van Saint-Ronan te bekijken].
[Klik hier om de inventaris van de kapel ND de Bonne Nouvelle te bekijken].
De Troménie
De Grande Troménie is een van de belangrijkste De "pardons". van Bretagne. Het vindt om de zes jaar plaats, op een parcours van 12 km (de volgende wordt in het najaar gehouden). in 2025). De 12 km lange processie volgt de exacte route van de druïdische inwijdingsweg, de Nemeton [ meer ]
De Kleine Troménie is een route van 6 km die elk jaar op de 2e zondag van juli tussen elke Grande Troménie wordt gelopen.
Op de dag van de processie zijn de kruisen en vaandels van Locronan en de omliggende parochies te bewonderen. De inwoners zijn gekleed in hun mooiste traditionele Bretonse klederdracht, die hier geenszins symbool staat voor folklore. Integendeel, deze kostuums krijgen een heel andere dimensie, namelijk de band met de voorouders. Er wordt gezegd dat als je de processie niet tijdens je leven doet, je het na je dood zult moeten doen, maar dat je de lengte van je kist slechts elk jaar vooruit kunt schuiven.
Andere druïdische tradities die voortleven in de Petite Cité de Caractère :
De boom van mei:
Op de zaterdag vóór de eerste zondag van mei wordt de meiboom op het plein bij de put geplant door de jongemannen van Locron die in de loop van het jaar meerderjarig worden. De geplante boom is een beukenboom, voor de Kelten een symbool van het ontwaken van de natuur vanwege het vroege verschijnen van zijn bladeren.
Het brood van de doden:
De eerste dag van november was het begin van het Keltische jaar, het grote festival van Samonios, de nacht van de communicatie tussen de wereld van de doden en die van de levenden. In Locronan wordt het dodenbrood nog steeds uitgedeeld op de eerste zondag van november